THE BEAST IN ME

İÇİMDEKİ CANAVAR 

Dizi 

1 sezon / 8 bölüm 

Jung'un gölge benlik kavramına atfen .. İnsanın içindeki karanlık ve ışığı keskin çizgilerle ayıran yanı. Bir iyiler, temizler vardır; bir de katiller, tecavüzcüler, fahişeler, hırsızlar ve diğerleri. Bu sınır yaradılışsal ve yazgısal bir ayrım gibi aramızdadır ve veya içimizde !. 

'İçimdeki Canavar' tam da böyle bir içerik. Ruhsal barışın bozulduğu ve içe veya dışa gömülen kayıt dışı her cesetin hayalet olup geri gelmesi. Ardından narsisizmin gelişi. Bir yığın içselleştirmiş ve haklılaştırılmış savaşlar yani.

Dizide Nile Jarvis : "çok yorgunum, bütün ömrüm boyunca savaştım. Artık gizlenmek istemiyorum."  diyor. Belki bizim de gölgemiz yorgun ? İçimizde saklanan ve veya bile isteye sakladığımız o müphem ben ? Hani kiminin adını melek kiminin şeytan/canavar koyduğu..

EDEN

EDEN 

2024

ABD/ Kanada 

1929’da Almanya’dan kaçarak Galápagos Adaları’ndaki Floreana Adası'na yerleşen/lerin gerçek hikayesi..

İnsan kelimesi arapçadaki 'nisyan' dan yani 'unutan' dan gelmektedir. Binaenaleyh cennette olduğunu unutup kendi cehennemini nasıl yarattığını anlatan karanlık bir psikolojik denemedir Eden.

Filmden ziyade bir itiraf bu; kaçma ve yönetme arzusu arasında. Ne ki ideallerin, siyasetin ve hayaldeki toplumu kurma hedefinin ilkel arzuların karşısında ne kadar çabuk çözüldüğünü gösteren bir itiraf. Veya günümüz insanının idealize ettiğinin ütopik olduğunu gösteren bir sorgulama.

"Eden" salt bir ada filmi değil. O insan psikesine kekremsi bir gönderme. Gözümüzü alan bir cesur bir ayna. Kırılmayasıca.

MADEO - MOTHER - ANA

ANA

MOTHER 

MADEO 

2009

Güney Kore 

Pedagojinin kriminal dışavurumu.. Oyunculuk, kompozisyonunun doku(n)sal sunumu, sorumluluk sorunu ve bir yığın sorunun harikuladecesi. Ne ki hiçbiri cevapsız değil. 

Film psikenize bağdaş kuran bir empati yumağı. Zira merhametin, sadakatin ve  samimiyetin dumurudur 'Ana'. Adaleti ararken kendimizi kaybettiğimiz arena. Bulmak veya bile isteye bulanmaktır 'Ana', konfor alanımızı inşa eden bir ananın gözyaşlarına. İçgüdüsel bir intikam. Evrensel hukukun göz yumduğu.

Güney Kore sineması başka bir dilde konuşup sanatça susuyor. Tevazusunun ardında güçlü bir kimlik var. 'Ana'  bir cinayet ve veya dedektiflik filmi değil. O sosyo-psikolojik bir analiz. İzini unutturan bir hoşgörü ritmi. Kaybolunasıca.

White God / Beyaz Tanrı

White God 

Beyaz Tanrı 

2014

Macaristan 

Fantastik 

R.M. Like nin sözü ile başlıyor filmin dersi;

"Kötü olan her şey sevgimize muhtaçtır." 

Filmin oyuncularından birisinin köpek olması ile yönetmen bizi ötekinin ülkesine davet ediyor. Yaptığımız ayrımcılığa, diyalogsuzluğa ve hatta ırkçılığa köpek metaforu üzerinden akil bir ünleme yapıyor.

Ve otorite. Kâh baba kâh müzik öğretmeni olarak Lilli yi tehdit ediyor. Boyun eğ ve konforunu kazan, diyor. Bu da filmde köpeklerin karakterini dumura uğratan ilacın soyut versiyonu değil midir ?!

Sonrası komün bir hareket, başkaldırı. Köpekçe bir protest tavır. Veya köpek kadar olamayanlara estetik bir gönderme !

Velhasıl dostlar, varlığı terörize eden sevgisizliktir diyor White God. Filmin çok ötesinde bir diyalog bu. Alınası bir ders. Sinema sanatı ile sistemi ısırmak..

10 Numaralı Kabindeki Kadın.

The woman in cabin 10

10 numaralı kabindeki kadın

2025

ABD 

Dedektif/Suç/Gerilim 

Premium yolcu gemisinde seyahat ederken korkunç bir sırra vakıf olan seyahat yazarının hikayesi..

İzleyeni sorularla ve hayallerle başbaşa bırakan bir dik duruşun anatomisi 10 numaralı kabindeki kadın. Sabrın, inancın ve aklın zaferi. Aksiyonel bir gerilim. 

Seyir edilesi bir yolculuk..

The Medium

The Medium 

2021

Güney Kore/Tayland 

Korku/Gerilim 

Bir şamanın gerçek hikayesi..

Belgesel tadında interaktif bir film deneyimi.

Paranormal olayların içine davet eden empati. 

Şamanın üzerinden ölülerin dünyasına geçiş yaptıran oyunvari izlek. Denenesi..!?

Bab'Aziz / Ruhunu seyreden derviş

Bab'Aziz 

Ruhunu seyreden derviş 

2005

İran / Tunus 

Bu filmden öte bir eser. Sinemanın felsefe derslerinden biri. Dini eviren, evrenselleştiren metafor yumağı. Zira "Dünyadaki ruhlar adedince Allah a giden yollar vardır" diye başlayarak izleyeni senkronize bir yolculuğa davet ediyor..

Burada masumiyet ve hikmet el eledir, başlangıç ve son, hayat ve ölüm yani..

-Yalnız başına gidemez misin?, der çocuk. -Yolumu bulurum, der ihtiyar. 

-Ama ya kaybolursan ! der göz. 

-İman sahibi asla kaybolmaz benim küçük meleğim, der irfan. Mutmain bir nefs asla yolunu kaybetmez. 

-Peki toplantı nerede, der masumiyet.

-Bilmiyorum, der hikmet...

Bab-ı Aziz ; yücelik kapısı demektir. Aslında  insanlara gerçek aşkın yolunu gösteren bir rehber. Kendi yollarını bulmaya yardımcı olan. Bilge, kadim kişi. Kamil. Gönül gözüyle gören. Lakin ihtiyarın kör olmasının bir anlamı vardır .“Göz görmemek için var” der Aristo. Hakikatin üzerindeki perdedir göz. Gözü görmeyen, gönül gözüyle bakandır...

Bu eserin her köşesinde bir metafor bir girdap var. Ne ki hatime şöyle: Dünya çölünde herkes gibi o da aşkını, Nur’unu arıyor..

Ishtar, yoldaşları olan Zeyd için “Ama o bir derviş değil ki…” demesi üzerine 

Bab’Aziz, mesajını iletiyor Ishtar’a;

“Kim bilir… Bu büyük dünyada herkesin tamamlaması gereken bir görevi vardır. Bunu unutmadığın sürece, diğerleri çok da önemli değildir. Ama eğer bundan başka her şeyi hatırlıyorsan, hiçbir şey bilmiyorsun demektir.”