Das Weiße Band
WHITE RIBBON
BEYAZ BANT
2009
Almanya
Michael Haneke
Çocuk masumiyetini başkaca bir açıdan
yorumlayan ilginç bir film. İzleyeni ısıran, rahatsız eden bir yönetmenin kafasından.
Hangi protesto masum sayılır? Hangi anarşist tavır hoş görülebilir? Faiziyle nasıl adilane tahsilat yapılabilir? Beyaz bant burada cevap veriyor tüm bunlara. Bildiklerimize öyle hatırı sayılır bir zımpara çekiyor ki tek cüruf kalmıyor geride.
Masumiyet iki meslek sahibine fatura kesiyor.
Biri tabib, diğeri rahib.İlk bedenleri, ikincisi ise ruhları tamir ile mesuldürler. Fakat duyarsızlıkları, örtmeye ve ötelemeye gösterdikleri özen ile hakediş kazanıyorlar. Öğretmen hariç diğerleri gibi !
Çocukların koluna masumiyet adına takılan her beyaz bant, çocukların cezalandırılışı değil, ebeveynlerin masumiyetlerini kaybedişi. Sevgisini esirgeyen, ödüllendirme yerine cezalandırmayı tercih eden ebeveynlerin yetiştirdiği çocuklar 20 sene sonra Hitler’i iktidara getirecekler. Onun ordusunda ve partisinde yer alan kişiler olacaklar. Çocukken kendilerine takılan beyaz bant gibi yahudilere zorla kolluk takacak, masumiyetleriyle beraber insani erdemlerini de yitireceklerdir.. Tarihsel olarak bununla örülü olabilir film fakat aslında Haneke nin ünlediği; aile yapısı, toplumsal değerler, ensest ilişki, feodal rejim, toplumsal ayrışma, din, eğitim, kadın ve çocuk gibi sosyo-psikolojik başlıklardır. Evrensel bir ders yani.
Asırlık ağaçların fidanlar tarafından yangına verilmelidir Beyaz Bant. Şiddetin en saf ve masumane tarafıdır. Haneke nin feneridir, görmek isteyene..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder