IVANIN ÇOCUKLUĞU

IVANOVO DETSVO

1962

Andrey Tarkovski 

Rusya 

ivan ve annesi bir kuyunun başındadırlar ve dipteki suya, kendi yansımalarına bakmaktadırlar:

- kuyu derin mi?

- evet yavrum... biliyor musun? yıldızlar, sürekli olarak derin bir kuyuda da görülürler..

- bütün yıldızlar mı?

- tabii ya!

- görüyorum anne, bak yıldızlar... onları görüyorum...

- evet evet... yıldızlar var ya oğlum... bir kuyuda gece gündüz demeden her zaman görünürler, her zaman...

- ne de güzel parlıyorlar.... değil mi anne?

- evet parlıyorlar... bütün güzelliklerini ortaya dökmüşler...

..........0.........

Ivan ın yani yönetmenin iki dünyası var.. Birincisi imajinasyonel. Renkli, masum, tabiatında güzel ve canlı. İkincisi reel. Karanlık, oldukça kirli, harap olmuş manzaralaı olan, gölgeli ve intikam duygularından oluşan bir dünya. Burada  karakteristik bir duruş yani ezilen değil kararlı bir seçimdir Ivanın ki. Zira Tarkovski nin öznesi araç değil amaçtır. Ivan ulusun köklerini ortaya çıkaran mimardır. Yönetmen, keşif eri üzerinden inşa ettirir köprüyü bu mimara.

Bu filmi çektiğinde 30 yaşında olan Tarkovski, 

yaşayanların ve veya izleyenlerin kulaklarına; "asıldı, kurşuna dizildi, asıldı, kurşuna dizildi, asıldı..." derken, siyah beyaz bir gerçeklik küpesi takar. Zira o yönetmenden çok bir fikir işçisi idi. Ruhu şad olsun...