Yedinci Mühür
Ingmer Bergman
İsveç
1957
Demir bir ızgaranın arkasından yarı yarıya görünen başlıklı bir figüre konuşarak içini döker Şövalye: "Kayıtsızlığım beni dışarıda bıraktı. Hayaletlerin dünyasında yaşıyorum, rüyaların tutsağıyım. Tanrı'nın elini uzatmasını, yüzünü göstermesini, benimle konuşmasını istiyorum. Karanlıkta ona sesleniyorum ama orada kimse yok."
Bergman eve dönüş yolculuğumuzu takip edenin daima ölüm olduğunu ve hayat boyu onunla satranç oynadığımızı ünlüyor filmde.
Yedinci Mühür neredeyse sonuna kadar, ölümün doğaüstü bir koşul olarak var olmasına rağmen, Tanrı'nın rol aldığı daha büyük bir yapının olmadığı olasılığıyla baş başa bırakıyor bizi.
Yönetmen her filminde olduğu gibi, bizi dinin ve felsefenin dehlizlerinde dolaştırıyor. İmegeler ve metaforlarla..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder