PERSONA

MASKE

Yönetmen: İngmar Bergman

Yapım: İsveç

Yapım Yılı: 1966

Carl Gustav Jung un 4 arketipinden birincisidir persona/maske. Persona topluma karşı taktığımız maskedir. Kabul edilmek veya dışlanmamak için takıp çıkardıklarımızdır personalarımız. Film tam da buradan, bilinç ve bilinçsizlik arasındaki bölgemizden giriş yapıyor ve sarsıyor iz süreni. Ne ki karanlığı, ünleyen sahneleri, marjinal imgelemleri ve temasi diyaloğu ile içimize soru işaretlerini bir çapa gibi bırakmakta sakınca görmeden ilerliyor. Zira her basamakta yüzleşiyoruz içimizdeki yüzlerle, personalarımızla. 

Persona salt bir film değil. Kült ve kadim bir ders. Klasik bir anlatıdan çok farklı; varoluşsal sorunlara eğilen, izleyiciyi gerçek ve gerçek olmayanın arasındaki ince bir çizgide ağırlayan ağır bir başyapıt. 

Kendimizle yüzleşmek mi, kucaklaşmak mı yoksa susup sessizliğe mi bürünmek? Sessizlik de aslında bir maske değil midir? Perdeleri kapatıp sessizliğin sığınağına dönmek bir kaçış değil midir? Yoksa şimdiye kadar inandığımız gerçeklik mi bizi yoldan çıkaran? Bir bir şahit mi oluyoruz sığınaklarımızın veya bunkerlerimizin defolu oluşuna ? Sahteyi gerçekten ne zaman ayıracağız? Personalarımızla mı geldik yoksa burada mı edindik bu edimi? 

Gerilimli bir karmaşa bu film. Ve kafasında bir yığın soruyla filme başlayana yaşatılan bir algı kırılması.. Filmin yani hayatın içindeki hiçbir detayın tesadüfi olmaması..