Ahlat, dalından koparıldıktan sonra yenmeyen, bir süre olgunlaşması beklenen meyve.
Sinan ın hikayesi de aynen böyle.. Üniversiteden yeni mezun, özgüveni tavan, idealist ve diktatör olsa memleketini bombalayacak kadar da anarşist bir delikanlı. Öğretmen olan babasının kumar bağımlılığını sorgulamadan eleştiren ve alalade suçlayan Sinan, annesini de evlenirken babasını yanlış seçim yapmakla itham ediyor. Sosyal çevresi ile de sorunlar yaşayan Sinan ın kafasındaki hedefi, o na göre kurtarıcısı; yazmakta olduğu kitabı bastırabilmek. İlegal çabası ve çatışmacı tavrı ile bastırdığı kitabının da ecza olmadığını, kapana kısılmışlığını ve ancak iç hesaplaşmalarla çıkış yolunu bulabileceğini anlıyor..
Ahlat Ağacı bir kitap okurcasına ilerliyor, bir kitap oluyor ve size sizi okuyor.! Politika, din, psikoloji ve sosyoloji içeren ciddi bir kitap, bir ders. Nuri Bilge Ceylan cesurca okuyor toplumu bu kitapta. Varoluşu tartıyor, nosyonu ve misyonu ile filmin akışkanlığını riske edebilecek kadar derdine aşık. Taş, köpek, kuyu gibi kutsal kitaplarda geçen sembolleri metaforik olarak giydiriyor bilinçaltımıza. Nuri Bilge Ceylan dramatik imgeleri çarpıcı olarak kullanabilen ve izleyiciyi de çarpabilen bir yönetmen.
Ahlat Ağacı içimizde.. Kimi gölgesine, kimi meyvesine, kimi de gövdesine talip. Çarmıh yapmak için !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder